Vandaag bracht de Ierse low cost carrier Ryanair opnieuw een bod uit om zijn Ierse branchegenoot Aer Lingus over te nemen waarvan het reeds 29,82 procent in handen heeft.We weten ondertussen allemaal al wel dat veel luchtvaartmaatschappijen het moeilijk hebben/krijgen in deze tijden van crisis maar is dit ook werkelijk het geval bij Aer Lingus of welke andere factoren spelen een rol bij deze overname?
De directe factoren waaraan men denkt bij zulk een overname zijn steeds werkgelegenheid (bestaande jobs behouden en eventueel nieuwe creëren ), de nood van deze overname voor de maatschappij om te overleven en tenslotte de wil van de betrokken aandeelhouders.
Als we deze 3 aspecten nu eens bekijken:
Eerst en vooral stelt Ryanair zich als doel de korteafstandsvloot van Aer Lingus op een termijn van 5 jaar te verdubbelen tot 66 vliegtuigen. Deze verdubbeling brengt ongetwijfeld nieuwe tewerkstellingen met zich mee. Daarnaast zullen de twee ondernemingen als afzonderlijke entiteiten blijven opereren waardoor de bestaande jobs niet echt in gevaar komen.
Wat de rentabiliteit van deze airline betreft, en dus ook de overlevingskansen, zien we dat Aer Lingus over de eerste zes maanden van 2008 een verlies van 22,3 miljoen euro boekte en dit tegen 2,6 miljoen euro winst in dezelfde periode vorig jaar.
Een overname is dan ook de beste oplossing voor een maatschappij als Aer Lingus. Samenwerken betekent dat men elkaar niet meer beconcurreert m.a.w. dat men als verlieslatende maatschappij niet meer moet opboksen tegen een Ryanair met zijn ijzersterk businessplan.
En dan ten derde de aandeelhouders van Aer Lingus die dienen akkoord te gaan met het voorgelegde bod (geslaagd indien 90 procent aanvaardt). Overgaan tot een fusie kan eigenlijk alleen maar in hun voordeel spelen als we de steeds rendabele cijfers van Ryanair bekijken.
Voor Aer Lingus zou een samenwerking dus een hele hoop positieve effecten hebben en een veel beter perspectief geven naar het voortbestaan van de maatschappij toe.
Natuurlijk zal ook Rayanair zijn voordelen halen uit deze fusie ook al zijn deze vaak minder zichtbaar:
- Ryanair zal als aandeelhouder liever een winstgevende maatschappij zien dan een verlieslatende.
- Geen onderlinge prijzenstrijd meer op bepaalde bestemmingen (vb. Dublin). Integendeel, een fusie staat bijna gelijk met een monopolie, namelijk 80% van Europese vluchten op het Ierse Dublin. Zal dit een prijsstijging op vluchten naar Dublin en andere gemeenschappelijke bestemmingen met zich meebrengen? Persoonlijk denk ik niet dat men na de fusie bepaalde bestemming duurder gaat maken. Ryanair heeft immers een zeer strikt en sterk business model en het zal zeker zijn reputatie op dit vlak willen behouden.
- Begin november had Michael O'Leary, de topman van Ryanair, te kennen gegeven om op middellange termijn de operaties van zijn maatschappij naar de Verenigde Staten uit te breiden. Ook hier zou een fusie goed uitkomen want dan zijn er meer mogelijkheden (o.a. een grotere vloot) voor de maatschappij om die doelstelling te realiseren.
- Charleroi heeft een belangrijk groeipotentieel in passagiersverkeer dat, in tegenstelling tot de andere luchthavens, sinds 1997 nog elk jaar stijgt waardoor men hoopt nog heel wat nieuwe verbindingen te kunnen openen. Dit geeft ook enige zekerheid naar de rentabiliteit toe.
Mijn persoonlijk besluit:
Een fusie zou voor beide maatschappijen een win-win situatie kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten